Pat the Expat

อยู่ฝรั่งเศสมาก็หลายปีแล้ว แต่นี่เป็นครั้งแรกเลยค่ะที่เรามีโอกาสได้ไปเป็นสักขีพยานแห่งความรัก ร่วมแสดงความยินดีในงานแต่งงานของ Violette (วิโอแล็ต) กับ Vincent (แว็งซองต์) เพื่อนที่น่ารักของเรา เราเลยรู้สึกปลื้มจนอดเอามาเล่าให้อ่านกันไม่ได้ แต่งานแต่งงานที่เราจินตนาการไว้นั้นค่อนข้างห่างไกลจากความเป็นจริงพอสมควรค่ะ งานนี้ไม่มีการทำพิธีในโบสถ์ ไม่มีบาทหลวงมาทำพิธีให้ แบบที่เราเคยเห็นในหนังฝรั่ง เพราะนี่เป็นพิธีแต่งงานที่เราเรียกกันว่า   Mariage Civil   (มา(ค)ริยาจ ซิวิล) ค่ะ ต้องเล่าเท้าความก่อนว่าแต่เดิมนั้นฝรั่งเศสมีศาสนาคริสต์นิกายคาทอลิกเป็นศาสนาประจำชาติ จนมาถึงเมื่อปี 1905 หลังจากที่คอนเซปต์ Laïcité ( ลาอิคซิเต)   ได้เข้ามามีบทบาทในประเทศ ทางภาครัฐฯ จึงได้ประกาศแยกตัวออกจากความเป็นศาสนาคริสต์ กล่าวคือ ทุกวันนี้รัฐบาลและประเทศฝรั่งเศสไม่มีศาสนาประจำชาติ และจะวางตัวเป็นกลางต่อทุกศาสนา และจะปฏิบัติต่อทุกๆ ศาสนาอย่างเท่าเทียมกันค่ะ เพราะฉะนั้น Mariage Civil จึงเป็นวิธีการสมรสเพียงหนทางเดียวที่มีผลทางด้านกฎหมาย เป็นสิ่งเดียวที่สามารถใช้เป็นหลักฐานว่าบุคคลคู่หนึ่งได้ครองคู่ใช้ช

This was not the first time I have tried crocodile meat. I still remember (more or less) the taste of the whitish meat that I believed was pork. On that day we were at a crocodile farm, my uncle-in-law was having a clear Chinese soup, and he offered some to me without any explanation. What I, an inexperienced ten-year-old kid perceived at that time was some tight meat with a plain taste. I asked him later if it’s a pork soup. Once he told me what kind of meat I just had, I wasn’t shocked or unnerved but amazed by the experience I just gained – It wasn’t bad tough. My second time having crocodile meat was twenty years later. A restaurant in an outskirt of Bangkok provided various kinds of dishes and crocodile sauté was one of them. As my boyfriend loves trying new things and he isn’t scared to try some odd things, I ordered this special menu for us. However, we were quite upset by its tasteless meat. I believed that the restaurant use a canned meat creating this dish. A few months

นี่จะเรียกว่าเป็นการเที่ยวนอกแผนเที่ยวครั้งใหญ่ที่สุดในชีวิตเลยก็ได้ค่ะ เพราะนอกจากจะเป็นการเที่ยวในดินแดนต่างบ้านต่างเมืองแล้ว ภาษาที่ใช้ก็อย่างต่างกันชนิดที่ว่ามาจากคนละรากเหง้าอีกด้วย 10 ชม.ที่แล้วเรากับคุณแฟน (มะแว้ง) ยังลอยอยู่เหนือน่านฟ้าเมืองไทย แต่เมื่อลืมตาตื่นมาอีกทีก็มาโผล่ที่เมือง Helsinki (เฮลซิงกิ) ประเทศฟินด์แลนด์แล้ว เราเช็คตารางเที่ยวบินรอบถัดไปของเรา เหลือเวลาตั้งอีก 13 ชม.กว่าเครื่องจะพาเราไปส่งที่ปารีส ด้วยประเภทวีซ่าที่เราสองคนถือทำให้ตัดสินใจได้ไม่ยากว่าจะยอมนั่งรอแกร่วอยู่ในสนามบิน หรือออกไปยืดเส้นยืดสายข้างนอกดี แม้จะมีภาษาฟินแลนด์และสวีเดนเป็นภาษาราชการ แต่ต้องยอมรับเลยค่ะว่า ชาวนอร์ดิก นั้นใช้ภาษาอังกฤษได้อย่างคล่องแคล่วแทบทุกคนจนเราเบาใจในการออกไปผจญภัยในตัวเมือง Helsinki ได้มากเลยล่ะค่ะ หลังจากสอบถามจนได้ความ เราจับรถบัสจากสนามบินกินเวลาประมาณ 40 กว่านาที มาลงยังบริเวณ Helsinki Railway Square   จตุรัสอันเป็นจุดศูนย์รวมรถโดยสารประจำทางอันดับสองรองจาก Kamppi Center บรรยากาศบริเวณ Helsinki Railway Square เมื่อไม่มีแผนและเป้าหมายใดๆ เราสองคนจึงตัดสิ